Eind 2013

Ik ben weer een tijdje in het land van de katharen. Eigenlijk om me te laten opereren aan een dubbele liesbreuk.  Maar daar kwam iets tussen, zodat dit wat wordt uitgesteld en ik het voorlopig doe met banden rond de breuken.

De reis hier naar toe gaat steeds meer tegen staan, hoewel de hond zich tegenwoordig fatsoenlijk gedraagt. Mag ook wel, want hij heeft meer bewegingsruimte in de auto dan de bestuurder.

Het lijkt een natuurverschijnsel maar vandaag is het kouder hier in Zuid-Frankrijk dan in Nederland. Er ligt sneeuw op de bergen en de harde wind (transmontan) is buitengewoon koud. Vooral de gevoelswaarde. Als ik Wammes uit laat in de wijnvelden is het alsof ik in mijn blootje loop.

sneeuw op de bergen

Hoe het is kan je zien op deze foto.

Toch lekker zo nu en dan een frisse neus halen.

Maurice en Mark – jawel die twee Amsterdammers die ook mijn dak hebben gedaan – Hebben een betonnen vloertje gegoten onder mijn buitenkeukentje en komen vande week terug om te tegelen. Het kost wat bier, maar dan krijg je ook wat.

Trouwens; zowel mijn bami als de snert gleed bij ze naar binnen.

Ik heb het nog een soort van druk. Vandeweek nog naar het ziekenhuis om verder met de arts af te spreken en naar Carcasonne om de belastingen hier in orde te maken. Belastingdienst Heerlen had kennelijk niet doorgegeven dat ik verhuisd ben!!! Hartelijk dank daarvoor.

Zondag 1 december met mijn Franse buurman gegeten in restaurant Le Baron d’Ar.  De naam suggereert heel wat,maar is een lekker boers restaurantje aan de sluis van l’ognon even buiten Olonzac. Hier eet je Frans zoals het ooit bedoeld was. Geen keuze, geen menu, maar eten wat de pot schaft .  De eigenaar en andere gasten aan een grote tafel voor de open haard.

Wel 4 gangen, 3 soorten wijn voor een totaal prijs van          € 15,00 per persoon. De lekkerste geitenkaas die ik ooit heb gegeten was hier en kwam uit een pot met olijfolie, laurier, thijm en andere lokale kruiden.

Heerlijk en gezellig.

Mark en Maurice hebben nu ook het dak van de schuur voorzien van golfplaten en de pannen er weer opgeplakt. Als ik terug ben dus nog één keer de boel goed schoonmaken, gereedschap enz. ordenen en dan kan het er weer jaren tegen. Ze gaan me het komend jaar ook helpen de electiciteit in het huis te verbeteren. Extra groepen en een serie stopcontacten.

 

 

Inmiddels is mijn goede  vriend Antoine overleden. Hij en zijn vrouw Marianne waren afgelopen voorjaar nog hier in Pépieux. Ik kende Antoine sinds 1963 en is dus 50 jaar mijn vriend geweest. Ik zal hem missen en ga zeker als ik weer terug ben naar Marianne in Sellinge (Groningen).

Vanuit inmiddels zonnig Zuid Frankrijk (18 o/o C) 

 Fijne feestdagen en een voorspoedig 2014

Geef een reactie