Leven in Pépieux

Het is nu 4 maanden geleden dat mijn maatje en vrouw is overleden. Het wordt dus tijd de draad weer op te pakken. Wat is er in de tussentijd gebeurd?

Ik neem met bloedend hart afscheid van “Het Mijterkruis” het huis waar Willy en ik 30 jaar hebben gewoond. De Oudestraat  in Gemert staat te koop. Ik ben op 16 januari uitgeschreven uit Gemert en woon nu in Pépieux.

Ook dit huis heeft een naam: “Les Papillons” (de vlinders) ; een naam die we nog samen, toen we het in 1994 kochten hebben gegeven.

Mijn start hier begon goed; toen in Nederland de Elf Stedentocht dichterbij kwam vroor het hier ook 2 weken lang behoorlijk. Komt slechts eens in de 12 jaar voor. Inmiddels (23 februari) is het weer zoals het rond deze tijd hoort: Overdag 17 graden en een strak blauwe lucht en ‘s-nachts 6 graden.

 Zoals Willy wenste is ze (haar as) met me meegekomen naar Frankrijk en staat op de schoorsteen te wachten tot het mijn tijd is. Daarna mogen de kinderen ons samen verstrooien over de Amstel, de Aa en de Aude. Gaan we nog één keer door Amsterdam, Noord Brabant en komen we via de Aude in de Middellandse zee terecht. Ook haar op canvas afgedrukte foto hangt op zijn plek.

Ik zal proberen met een zekere regelmaat dit blog als een soort dagboekje bij te houden zodat jullie op de hoogte blijven van mijn doen en laten. Want ik kan jullie natuurlijk niet missen!

23 februari 2012….wordt vervolgd..

 

 

 

ARCHIEF

Opruimen en naar Gemert

Zaterdag (met Miriam) en zondag (alleen) verhuisdozen uitgepakt en mijn huisje georganiseerd. Schitterend weer, dus regelmatig de hond uitgelaten en soms een (kleine) pauze in de zon. Francois en Odetta via skype gesproken. Beste tijd om weer terug te gaan, met een restje uit het mijterkruis is 16 mei. Ze rijden met hun grote volvo V70 met aanhanger en blijven dan gezellig een paar dagen in Pépieux..

Niet om ze nu  jaloers te maken, maar voor straks een leuk vooruitzicht………dit is nu rosé van Chateau de Ventenac. Paul en Ellen; moet je toch ook eens proberen.

Zondag….Restjes opruimen. Als ik naar Holland ben gaat Miriam alle familiefoto’s, die in Gemert in het halletje hingen boven in de overloop een plekje geven. Opnieuw fantastisch weer en daarom ook zo nu en dan in de zon uitrusten en een boekje lezen -voor de vijfde keer “de logische Jezus” van Jacob Slavenburg – een aanrader. ‘s-Avonds voor mijn buurmannen in het Hollands de Internationale gezongen. Frankrijk heeft weer een socialistische president. Hopelijk dat de verkiezingen in juni voor de assemblee voor hem gunstig zijn, zodat er geregeerd kan worden.
Maandag; Miriam heeft geholpen met dingen regelen. Ook heeft ze me wegwijs gemaakt met met elektronisch bankieren in Frankrijk, dat (zeker voor mij) een stuk ingewikkelder is dan in Nederland. Het is opnieuw fantastisch weer en ik ben – voorlopig voor de laatste keer – naar St Germain met Wammes een lekker eind gaan lopen. Wat ziet onze wereld er toch mooi uit als alles weer groen is en met mooi weer! Omdat het morgen (8 mei) hier de dag van de overwinning is (einde van de oorlog met “Les Boches” de Duitsers) is hier alles dicht dus moest ik vandaag de boodschappen doen. Daarna nog maar een keer met Wammes op stap. Het is echt een Zuid-Franse hond…..hij moet en zal naar een vuilnishoop, stel je voor dat er iets nuttigs (te eten) ligt. Terug in de tuin  de sproeier op hem gezet. Omdat ik hem niet nat in huis wilde heb ik hem maar in de tuin gelaten en met een goed glas wijn tot redelijk laat gezelschap gehouden.

Dinsdag voornamelijk de spullen voor Gemert bij elkaar geharkt en de auto ingepakt, zodat ik morgen vroeg kan vertrekken. Ik rijd grotendeels binnendoor. Scheelt wel iets in tijd, hoewel de afstand korter is, maar spaart een vracht aan tol uit. Tussen de middag was Miriam uit lunchen. Ik heb de laatste 10 kroketten uit de vriezer gebakken en gebracht voor Richard en Rebecca, Josh (alle drie Engels) voor Peter (Schots), Zoran (Macedonie) Miriam en Anne (Nederlands) en Emily (Nederlands-Engels, geboren in Frankrijk). Verwarrend hoor al die talen.

Met Miriam afgesproken dat ze de grote eettafel tijdens mijn afwezigheid weg haalt, want ik neem de ronde tafel uit Gemert mee. Kunnen ook 5 mensen omheen zitten.

‘s-Avonds mijn franse familie op Piza’s getrakteerd, vroeg naar bed, want morgen een zware dag. Vaarwel Lanque d’Oc met je mooie terrasjes.Tot over een week Pépieux! Al is het maar voor een week….ik begin het vervelend te vinden weg te moeten.

Donderdag; Gisteren een voorspoedige reis gehad. In 11 uur was ik in Gemert. Ondanks het verschrikkelijke gedrag van vrachtwagenchauffeurs.  Je zou toch niet zeggen dat het zo slecht gaat met de economie. Wammes heeft de hele dag in de auto gewaakt en is vandaag dan ook niet wakker te porren. Het lege huis in Gemert is buitengewoon ongezellig en het klinkt zelfs hol. Gelukkig volgende week weer terug. Mijn nieuwe notebook geïnstalleerd, bij de buren Jos en José op visite geweest en met Kira loempia gegeten. Daarna lekker vroeg naar bed, want er komt een zwaar weekend aan.

Vrijdag; om 7.30 uur al gedoucht enz. de hond goed uitgelaten en met Kira de boodschappen besproken. Ondertussen soep (dwars door de tuin) gemaakt, want je weet niet wie er kan komen het weekend en dinsdag komen in ieder geval Francois en Odetta om in te pakken. Rest zal ik invriezen en meenemen. Tussen de middag met Ger geluncht - we hadden weer aardige plannen om workshops te houden – en weer snel naar huis want ik had afgesproken dat er bezoek zou komen. Eerst kwamen Mari en Annie, de buren van nr 72 en daarna Ernie en Edith…die hebben me van wat planten verlost.                               Hoe leeg het huis hier is (ongezellig hoor) kan je op de foto zien. Ik hoop nog energie over te hebben vanavond naar onze filmclub Luxor te gaan, maar weet het nog niet zeker. Lezen jullie volgende week wel.

Houdoe.

Familie en verhuizers

Vandaag – was de verjaardag van mijn moeder (1920) – en was het exact een jaar geleden dat Willy en ik een weblog wilden beginnen. Helaas is dat niet meer gelukt, o.a. omdat ze niet wilde dat er foto’s van het “verval” op werden geplaatst. Het is dus maar bij eentje (oude) foto gebleven. Wil je hem zien? klik HIER.

Heerlijk bij de kinderen gegeten; gegrilde kip, frites en broccoli. Daarna naar mijn huis om Daziel en Pasco op de Belg te zien. Heb ik weinig van meegekregen want om 11 uur werd ik wakker. Toen maar naar bed gegaan en nog even een VN gelezen.

Zaterdag een flink eind met Wammes gelopen, waarna Emily en Anne kroketjes kwamen eten. ‘s-Middags vast aan de basis voor het eten morgen begonnen, want dan komen Anette en Harry.

Om 19.30 heb ik Anne – zag er heel cool uit – naar de Feria in Azille gebracht. Ik houd mijn hart vast met al die jongens die daar rond lopen. ‘s-Avonds inspector Lynley gevolgd door Var Veum bekeken.
Zondag kwamen Harry en Anette. Schitterend weer tot in de avond buiten gezeten en zelfs buiten gegeten. Wammes erg gelukkig werd regelmatig uitgelaten.
Maandag wilden we aanvankelijk naar Spanje gaan, maar omdat het mooi weer was zijn we naar het strand gegaan. Strak blauw met een mooie zon. Twee keer een terrasje gepikt. Miriam belde om een uur of 5 dat het in Pépieux zwaar gehageld had. Ongelofelijk, maar het bleek waar.10 centimeter hagel in 15 seconde. Mriam zelf had een behoorlijke schade….lekkage aan haar plafond, ik had medelijden met haar, want het huis was net opgeknapt..
Bij mij een klein plasje voor de openslaande deuren.

Dinsdag met de hele club naar de markt in Olonzac. de groep vrienden en kennissen op het terras groeide en groeide.Vooral als het mooi weer is altijd een belevenis. Het was de dag van de arbeid dus een vrije dag en ook geen school en kon Emily mee naar de markt. Harry en Anette kwamen er achter dat ik me hier niet echt verveel. Het was zulk lekker weer dat we ‘s-middags helemaal niets deden. Lekker in de zon een boekje lezen.

‘s-Avonds bij Josh en Miriam heerlijk Paella gegeten. Kleine Emily was overactief en had in Anette een prima vriendin gevonden. Al met al een heerlijk dagje in de zon.

Woensdag….heerlijk dagje. Het was weer heel mooi weer. We zijn met z’n drieën naar Spanje gereden. De nodige genotsmiddelen gekocht, zoals tabak, port en dat soort zaken. Ik heb mijzelf een nieuw vestje met 8 zakken gegund (dus eigenlijk een soort tasje) en Anette heeft haar verjaardagstas gevonden. In Perthus aan de Franse kant lekker gegeten (Pizza). Keurig kreeg ik een telefoontje dat de verhuizers donderdag rond het middaguur komen. Daarna nof even naar Decathlon waar Harry de nodige verrassingen van Anette kreeg en naar Pépieux.  De hele avond toch nog in spanning gezeten…….maar ja hoor na GVV (Gemert) werd AJAX kampioen. Mooi toch niet, de tweedoor mij toch geliefde plaatsen: Gemert en Mokum kampioen. Jammer dat ze hier meer geven om rugby. Maar ja, ook een mooie sport!

Donderdag; een hele lange dag. ‘s-Morgens vast wat zaken in huis georganiseerd, zoals veel dingen buiten gezet, waaronder bureautje enz.  Zodat het huis leeg was voor de verhuiswagen kwam. Deze was er keurig om 1 uur en binnen 1,5 uur was alles gelost en binnen. Ik had veel hulp; Anette en Harry hebben veel sjouwwerk verricht en natuurlijk ook Miriam. Wammes had de dag van zijn leven…..zoveel mensen over de vloer; gezellig hoor. De spullen voor Miriam werden keurig door Josh en Peter opgehaald, zodat alles om 5 uur geregeld was. Ondertussen heb ik mijn bureau (vroeger van Willy) op zijn plaats gezet, de computer geïnstalleerd de t.v. etc gekoppeld en dat soort dingen. ‘s-Avonds hebben Anette en Harry mij en mijn nageslacht getrakteerd op een etentje in La Liviniere ter afsluiting van de dag en hun vakantie hier in Pépieux. Voor mij zelf heb ik het gevoel dat nu het constructieve werk begint, zoals alle dozen uitpakken en dingen weer hun plek geven. Het huis wordt nu al aangenamer!  Alweer een fantastische dag, ook wat betreft het weer. Harry blijft zeggen dat ik ook dat goed geregeld had.

Vrijdag; Harry en Anette zijn circa 7.30 uur vertrokken. Ik ben begonnen met het uitpakken en inrichten van mijn huisje. Miriam kwam helpen en komt (waarschijnlijk) morgen weer terug. Het kost me anders heel veel moeite om er door te komen. Kijk maar naar de puinhoop. Als morgen de boeken in de kast komen en de secretaire is gevuld ben ik al zeer gelukkig. Ik ga dan zondag wel verder met mijn kleding en de geluidsinstallatie. Nu heb ik er even genoeg van en ga even lekker met de hond op stap.

Houdoe.

Op de site van Ellen en Paul staat een heel leuk stukje over “de erfenis van Willy”. Kijk maar!

De verhuisweek

 

Zaterdag; de hele ochtend verder mijn kantoortje leeggehaald , dingen weggegooid (veel werd door mijn buurman Peter weggehaald (ook zo’n verzamelaar) of ingepakt omdat ik het (nog niet) kan missen. Francois kwam helpen met wat zware dingen en (gelukkig) Odetta heeft geholpen met het restje van de kleren van Willy weg te doen. Daar zag ik erg tegenop, maar gelukkig ze hebben een Volvo V70 vol weggebracht! Met Francois, Odetta en Sonja een glas wijn gedronken. Morgen verder met Willy’s kantoortje inpakken.

Zondag…verder met het rot karweitje inpakken om na ruim dertig jaar voorgoed uit Gemert weg te gaan. Gelukkig kwam mijn oude maatje Hub om twee uur even buurten. Hij bezorgde mij rails voor een treintje dat ik van buurman Peter krijg om met Emily op een andere wijze te spelen dan Willy deed. Oma’s hebben nu eenmaal andere speeltjes dan opa’s. Later
kwamen Ido en Sonja nog even een glas wijn drinken. Ik had een stoofpotje met bonen op de Provencaalse wijze gemaakt. Dus met veel vlees, diverse bonen en heel veel provencaalse kruiden  -vooral tijm – gemaakt. Het bleek dat GVV (Gemertse Voetbal Vereniging) kampioen was geworden. Zij kwamen door de straat. Nu AJAX nog!!!

Maandag eerst naar John Potteboom, mijn accountant in Breda geweest om de inkomstenbelasting 2011 (MIJN LAATSTE IN NEDERLAND!)  te regelen. Verder met inpakken, want voor je het weet is het woensdag. Hans Das, accountmanager van VKG kwam nog even langs; leuk met een kadobon. Daarna gegeten bij Jan en Laura. Op mijn voetreis terug naar de Oudestraat nog even aangelegd bij Paul en Ellen. Zij komen morgen Willy’s verzameling Keulse potten en het restje kookboeken halen.

Dinsdag verder ingepakt. Francois heeft geholpen met de kasten etc. Martje heeft het laatste restje van het Boerenbontservies opgehaald. Paul is keurig gekomen om zijn spullen op te halen. Het wordt leger en leger. Twee buurmannen hebben wat stookhout en een paar kastjes weggehaald en Peter kwam de beloofde trein brengen. Leuk om met Emily te spelen.

Woensdag; stipt op tijd waren de verhuizers aanwezig en begonnen direct met inladen. Vakmensen. En toen kreeg ik een dip. Het huis lijkt nu wel erg leeg.  Met de hond maar even een fijne wandeling in het bos gemaakt en mijn eigen auto ingepakt. Vanavond wordt ik door Kira, Odetta en Francois geholpen met mijn Provencaalse bonenpot en daarna vroeg naar bed. Morgen naar Pépieux. Ik vertrek met bloedend hart, maar ik denk dat ik de goede keuze heb gemaakt. Het huisje in Pépieux voelt beter aan.

Donderdag voortreffelijke reis gehad. In één keer en maar 12 uur over gedaan, terwijl ik toch regelmatig Wammes heb uitgelaten.

Miriam en Josh hebben heel hard gewerkt. Het huis zag er voortreffelijk uit. Ze hadden ook al de overbodige meubels etc. verwijderd, zodat de verhuiswagen wat mij betreft kan komen.

Wammes kroop in zijn mand (hij had de hele weg gewaakt), is gaan slapen en is er alleen vanmorgen (vrijdag) even uit geweest voor zijn ochtend ritueel.

Met Miriam bij de G20 boodschappen gedaan, Dus Anette en Harry kunnen komen. Ik ga de rest van de dag even wat rommelen; kleren opruimen enz. en vanavond eet ik bij de (klein-) kinderen.

 

POEH

Een enerverend weekend gehad; Via Rotterdam, leuk maar vermoeiend werk naar Oostzaan, waar ik de schoonfamilie trof. Jammer dat neef Hans geen gelegenheid had. Hij had de hele nacht doorgereden omdat hij in Duitsland gewerkt had. Voor Oostzaan even een paar foto’s gemaakt, zoals deze in Durgerdam. Nederland is ook mooi hoor. Oostzaan was heel gezellig. Kijk maar; foto met Willy’s oudste zus Yvonne. Zij heeft Willy’s voice-over van Willy voor de reisfilms van “Freebird Focus”, het bedrijf van Jan en Laura, overgenomen. Jammer dat Willy’s jongste zus niet kon komen, ze was ziek. Haar man (zwager Peter) had heerlijke Thaise bami gekookt. Mijn schoonmoeder was blij en ontroerd met de oorbellen van Willy die ik voor haar had meegenomen. Toen ik om 21 uur thuis kwam werd ik meer dan vreugdevol verwelkomd door Wammes. Een goed weekend en even weg van huis, of zoals ze in Gemert zeggen:”even de harde weg op”.

Zondag een echt rot klusje…..i.v.m. de a.s. verhuizing heb ik eerst mijn- en daarna Willy’s bureau leeg moeten halen en weggooien wat niet meer nuttig of emotioneel waardevol is. Gelukkig kreeg ik ‘s-middags gezellig bezoek. Martje en George waren en en Flora haakte later in. En fijne onderbreking. Morgen maar verder.

Maandag…rustig aan…al veel dingen ingepakt. Kira kwam zoals gebruikelijk eten.

Dinsdag; Miriam opgehaald van vliegveld Weeze.. ‘s-Avonds met 2 dochters uit eten (het zou mijn trouwdag geweest zin) gegeten. Daarna begon Miriam diirekt met inpakken. De verhuizer had gelukkig ‘s-morgens al de dozen gebracht.

Woensdag heeft Miriam de hele dag ingepakt. Pas om 4 uur ‘s-middags heeft ze de middenstand van Gemert gelukkig gemaakt. Een auto vol cadeaus voor Pépieux. De middag werd afgesloten met een trappist bij De Keizer. Thuis met drie dochters kroketten gegeten. Daarna kwam de makelaar met twee serieuze en enthousiaste kijkers. Een jong stel uit De Mortel en Gemert. Volgende week dinsdag komen ze terug met hun oom,een aannemer. De nieuwe vader Nick van Laarhoven kwam nog een grote hondemand brengen voor onze Wammes en kon direct het cadeau voor zijn zoon meenemen.

Donderdag heet Miriam nog het één en ander ingepakt en klaar gezet. Daarna zijn we gaan haringhappen en heb ik haar naar Charleroi gebracht voor haar vlucht naar Carcasonne. Ze is goed aangekomen. ‘s-Avonds kwam Francois nog even  af  spreken al dan niet met mij om in mei de restjes naar Pépieux te brengen, want als de verkoop van het huis door gaat is dat al per 1 juni in verband met de overdrachtskosten. Het wordt steeds ongezelliger in huis.  Ik zal blij zijn als woensdag de verhuiswagen is geweest en ik weer terug moet naar Pépieux.

Vrijdag ben ik verder gegaan om het kantoortje van Willy en van mij verder in te pakken. Ik zal daar nog wel even mee bezig zijn. Vanmiddag was er een mevrouw (Wilma) die door Odetta op mijn pad gestuurd was. Of je het gelooft of niet ze kon mij dingen vertellen die alleen Willy kon weten. Ze heeft mijn huis “gereinigd” en ik moet zeggen het voelt beter.

Volgende week heel erg druk; maandag naar de accountant, dinsdag komt Francois me helpen met kasten, bureaus etc te demonteren, woensdag de verhuiswagen en daarna ga ik weer naar Pépieux.

Wordt vervolgd.

 

 

Eenzaam maar niet alleen

 

Vorige keer schreef ik jullie dat het huis in Gemert “Het Mijterkruis” koud was en dat ik de aanwezigheid (vooral de gulle lach) van Willy niet meer voelde. Dat is ook zo, als ik alleen ben voel ik mij verdrietig en eenzaam. Maar er komen zo veel reacties van vrienden dat ik zeker niet alleen ben. Vandaag (zaterdag) o.a. een lang telefoongesprek met Jan uit Zuid Frankrijk gehad. “Hartverwarmend”.  Ook mijn buren zijn meer dan benieuwd hoe het nu verder gaat.

Gelukkig staat één en ander in bloei. Foto’s gemaakt op paaszondag.

In mijn eentje toch maar een paaseitje als ontbijt en Kira had gisteren een Amsterdams Paasbrood meegenomen toen ze kwam eten.

‘s-Middags kwamen Sonja en Ido een glas wijn met wat er bij drinken.Gezellig bijgebuurt. Dit zijn goede vrienden waar je alles tegen kunt vertellen zonder dat er een rem op staat. Sonja vertelde dat ze ook de uitvaart - die zij heeft begeleid – heeft teruggeluisterd. Met Kira gegeten. Ik had een aardige maaltijd voorbereid, maar ze koos voor kroketten en ijs toe. Ook goed voor een keertje. Vroeg naar bed gegaan om nog even te lezen. Eerste paasdag was voorbij.

Maandag (2-e paasdag) vervelend druilerig weer. Met Wammes aan de wandel was geen pretje. Maar ja zo’n beest moet er toch ook even uit.

Tussen de middag met Kira gebrunchd bij Dientjes. Als afsluiting een ijsje bij de Gemertse Verleiding, ik denk de beste ijssalon van Europa. Op de terugweg bij Resie en Frans binnengevallen en lekker bijgepraat. Fantastische vrienden!. Tas vol Elseviers en Vrij Nederlands georganiseerd. Minstens voor een maand leeswerk op mijn terrasje in Pépieux. Ik was nog nauwelijks thuis of Jan en Wilma meldden zich. Toen ze weggingen passeerden ze hun opvolgers, Odetta en Francois. Kortom……..een enerverende tweede paasdag. En uiteraard brandt er zoals elke avond een kaarsje voor Willy.

 

Dinsdag – miezerig weer en druk op de wegen – gezellig gelunchd met mijn twee oud collega’s Jaap en Max. Oude tijden herleefden. In de namiddag kwam Frans van Hek de tas met weekbladen brengen. Heerlijk om zo nu en dan in Pépieux Nederlands te lezen.

Woensdag kwam de verhuizer op bezoek om te bekijken wat er mee moet naar Frankrijk. Het wordt nu dus echt serieus. Ik zou deze week nog meegedeeld krijgen hoe en wanneer. Verder de Aldi en de Action geplunderd. Zoals gebruikelijk op woensdagavond kwam Francois een glas wijn drinken. Samen met een half oog naar Jan Beekhuizen gekeken en daarna naar al die vermoordde dorpsgenoten in Midsummer Murders. Is niet voor niets in meervoud geschreven.

Donderdag; Heel veel post verwerkt. 
Tussen de middag kwam Wim Hamersma. Hij vond mijn uitsmijter lekker. Wim heeft ook nog even door Willy’s groentetuin gelopen. Ook hem valt het op hoe snel dat verloederd. In ieder geval staat de kers vol in bloei, dus misschien als ik in juli terug ben…..kersen eten!

Vrijdag; extra lang Wammes uitgelaten, want ik begin zo dadelijk aan mijn ronde van Nederland om zaterdag te eindigen bij mijn schoonmoeder in Oostzaan. Mijn hele schoonfamilie komt ook, dus kan een enerverende bijeenkomst worden. Leuk om alle zussen en zwagers weer eens te zien.Kira komt hier op de hond passen en uitlaten.

Volgende keer meer!

 

De hele familie.

 

Zaterdag heb ik heel veel in huis gedaan…..en met Kira op het terras in Olonzac gezeten.

Zondag (1 april) …eerst Harry Witte gebeld, want – jammer voor hem – hij is jarig. Tussen de middag onder andere om zijn verjaardag te vieren zijn we met mijn volledige gezin, Peter (de Schot) en Jeanne van de camping die nu drie jaar weduwe van Gilles is, gegeten bij Gerard Chabbert in Fauzan. Daar zijn we inmiddels 36 jaar geleden voor het eerst in Pépieux geweest. Kon ik de tijd maar terug draaien! Wat een fantastische tijd was dat!!!!!!!

Maandag ….het ergste van het ergste….we zijn naar IKEA  in Montpellier gegaan o.a. voor mijn keukenkastjes. Het zweet brak mij uit; dit is een waanzinnige winkel je kan er wel in maar niet meer uit.

Gelukkig wilde Emily met opa naar het aquarium 200mtr. verderop. Was heel gezellig. Ik heb nog nooit zo vaak  “OPA….”gehoord.

Opa kijk daar…..opa kom….opa hier……opa kijk mooie kleuren…….opa til me op.

In de winkel bij het aquarium nog een zeepaardje voor haar gekocht.

Opa had de dag van zijn leven met die kleine. Ze was bekaf; trouwens opa ook.

Toen moest ik er aan geloven; naar Ikea, want daar kan je zo lekker eten. Na een verschrikkelijke zoektocht (ik wordt daar claustrofobisch) , want Ikea heeft een heel logische route, heb ik de familie gevonden. Ze schijnen het eten daar zo lekker en voordelig te vinden, maar geef mij maar een gezellig Frans restaurant.

Gelukkig heeft Miriam mijn keukenkastjes uitgezocht dus kon ik na de lunch buiten in het zonnetje mijn pijpje roken. Wat kan dat lekker zijn en een fantastisch excuus om Ikea te verlaten.

Dinsdag zijn we eerst naar de markt in Olonzac geweest en daarna inpakken. Altijd heel vervelend werk. Wat kon Willy dat toch goed. Maar ja, het is niet anders. ‘s-Avonds eten bij Josh en Miriam en de kinderen, afscheid nemen (altijd een drama) en vroeg naar bed. Want ik rijd in één keer terug.

Woensdag teruggereden naar
Gemert. 9.30 uur aangekomen en alleen het hoogst noodzakelijke uitgepakt. Ik denk er hard over volgende keer (gedeeltelijk) binnendoor te rijden. De tol is inmiddels van Beziers tot Toul meer dan € 60.  Zelfs met de huidige brandstofprijzen kan je daar heel wat diesel voor wegrijden. Odetta had orde in het huis geschapen en heel goed de tuin bijgehouden. Mijn dankbaarheid is groot.

Donderdag verder de auto uitgepakt. Jos mijn buurman kwam even bijpraten, o.a. over de inwoning van kraaien in de schoorsteen. Niet stoken dus! Zittend in de huiskamer valt me steeds  meer op dat het huis er bepaald niet gezelliger op wordt!!!! Ik mis hier veel meer de gezelligheid en zeker de gulle lach van Willy. Het Mijterkruis was echt haar huis en natuurlijk vooral de tuin.! Heel veel spullen waar ze aan gehecht was – en ze was nogal een verzamelaar -zijn inmiddels al weg. Het huis is koud en leeg. Francois en Odetta kwamen na het eten (eendenborst) gezellig een glas wijn drinken. Toch nog enige sfeer in huis.

Vrijdag inkopen gedaan, vooral de koude slager was blij met me. ‘s-Middags kwamen Margo en Frits mijn wijn proeven die ik meegenomen had.

Eens kijken of ik volgende week door kan komen. Ik heb elke dag wel wat te doen, dus zal ook dat wel weer lukken.

 

 

Druk….druk…..druk…

 

Wel eens een bloeiende laurier gezien met een mooie blauwe lucht? Gewoon in mijn tuintje.

Het is een heerlijke temperatuur deze week.

Strak blauw en alles bloeit. Zo is de Midi bedoeld denk ik…..en als ik de winter kan overleven – en dat heb ik gedaan – komt de rest van het jaar ook wel goed. Hoewel ik mijn vrienden en familie in Nederland wel mis!

Afgelopen zondag eerst om 12 uur even op het feestje van Emily geweest; tot ongeveer 13.45 uur, daarna moest ik als een speer naar Girona (Spanje) om Kira van het vliegveld op te halen.

Ze had slechts een kleine vertraging. Om 20 uur waren we in Pépieux. Terwijl Kira de familie ging begroeten heb ik het eten voor haar en mij gemaakt.

Maandag eerst met Kira naar de Carrefour in Narbonne geweest voor de boodschappen en voer om te gaan vissen. Daarna hebben we als gezin de echteverjaardag van Emily gevierd. Het kon gelukkig vanwege het mooie weer tot laat op de binnenplaats bij Miriam en Josh. De bedoeling was om hun nieuwe gas-barbeQ te proberen, maar het kostte Josh te veel tijd (te laat begonnen)  om deze in elkaar te zetten. Dus had Miriam haar oven maar gebruikt. Was al met al toch heerlijk en vooral de taart aan het eind was feestelijk. Al weer 4 jaar!  Op mijn verjaardagskaart in september j.l.  had Willy geschreven dat ze dit zo graag had willen meemaken.

Dinsdag het vaste patroon; de markt in Olonzac.

‘s-Middags (de kleine s schijnt tegenwoordig voorkeurspelling te zijn…in mijn tijd was het Des middags) moest ik naar de bank een contract ondertekenen vanwege de overgang van mijn gezinsverzekering (woonhuis, inboedel, aansprakelijkheid en rechtsbijstand) van Groupama naar de CA.  Voor een ieder een tip; als je ooit in Frankrijk een contract gaat tekenen…..vul je pen van te voren, want het is ongeveer een boekwerk ter ondertekening.

Woensdag een tutdagje. Anne heeft woensdagmiddag vrij en kwam met Kira kaarten (pesten) Anne heeft gewonnen. 

Ik heb ondertussen lekker met de hond gewandeld.

Donderdag zijn we eerst met z’n drieën (Kira, Miriam en ik) boodschappen gaan doen (Lidl natiirlijk). Gelukkig kunnen twee meiden dat veel beter dan ik en kon ik buiten even mijn pijpje roken. Van buitenaf kon ik zien wanneer ze bij de kassa aan de beurt waren en ging ik naar binnen voor mijn taakje………………………………………………………………………..betalen!

Tijdens lunchuur kwam Michael om een eventueel balkonnetje te begroten voor het slaapkamerraam…………..Heerlijk om in de ochtendzon te zitten. Kira is naar het meer vertrokken om lekker in de zon een boekje te lezen.

Vrijdag met Kira naar het strand geweest. Kira heeft gelezen en ik heb op de pier gevist. Eén visje gevangen van het formaat: :”goed dat je een leesbril hebt”.

‘s-Middags waren de kinderen van school verkleed, een soort van half vasten. Vanaf 19 uur voor ouders en kinderen een maaltijd in de voyer. Hierbij een klein filmpje. Het eindigt met Josh, de vader van Emily.

Ik heb ‘s-middags een pruimenboompje gezet. Kijken wat het wordt.

Ik heb begrepen dat Ryanair vliegt van Eindhoven naar Carcasonne……Ideaal!

Volgende keer meer.

 

Een enerverende week.

 

Van vrijdagavond tot zondagmorgen was Kees hier te logeren. Leuk van hem hoor om dat eind heen en weer te rijden voor twee avonden en één hele dag. Hij klapte van de honger toen hij hier aankwam; dus eerst maar een kop kippesoep. Daarna even lekker bijkletsen, eten en opnieuw kletsen.

Zaterdag hebben we boodschappen gedaan, want we gingen
liever even aan het strand kijken
dan tussen de middag uit eten. Het blijft een schitterend mooie plek, de monding van de Aude. De foto in de kop van dit weblog is daar op de laatste vakantiedag van september 2011 gemaakt. Willy’s afscheid van het strand dus.

Wijn gehaald bij Pagèze.

Zaterdagavond kip gebraden en samen naar dvd-tje gekeken van het laatste feestje met Willy in Gemert gekeken. Zondag morgen 6 uur uit bed, ontbijt en lunchpakket voor Kees gemaakt. Samen nog koffie gedronken en toen ging Kees weer -met zijn gloednieuwe Jaguar,  richting Breda. Het was een gezellig weekend!

Maandag naar Lezignan met Miriam om de boodschappen te doen ter voorbereiding op de verjaardag van Emily op 25 en 26 maart. A.s. donderdag gaat ze op school uitdelen.

De banken van mijn nieuwe auto naar beneden en toch bijna helemaal vol. Niet omdat het een kleine auto is.

Dinsdag niet naar de markt geweest, want ik moest in mijn slaapkamer nog een aantal dingen veranderen en isoleren. Ook de divan die bij Miriam stond op zijn plaats gezet. Tussendoor – want je moet niet overdrijven – boekje gelezen in de zon. Was zo spannend dat ik in slaap gevallen was.

Bij het monument voor de gevallenen was een herdenking georganiseerd voor de dood van de aanslag op de Joodse school in Toulouse. Indrukwekkend vooral tijdens de Marseillaise, die door iedereen uit volle borst gezongen werd…….ja ja ook door mij. Als ik “Van woar ik ben” uit mijn hoofd ken moet het Franse volkslied ook kinnen.

‘S-Avonds bij de familie gegeten. Pintade (parelhoender) een heerlijke vogel en bij intimi bekend als een uitstekende broedster.

Woensdag op de Belgische tv de herdenking gevolgd in Lommel van de omgekomen kinderen en hun meester bij het busongeval. En dat op de dag dat het precies 5 maanden geleden is dat Willy ons heeft verlaten.

 Heel indrukwekkend! Wat zullen mijn nichtje Ans en haar man Ad die in Lommel wonen in hun rats gezeten hebben. Kleinzoon Daan was met dezelfde reis op stap, maar zat gelukkig in een andere bus. Het buurjongetje van mijn nicht hoorde wel bij de omgekomenen.

Ik was aardig van slag. Ben dan ook maar even een flink stuk met Wammes aan de wandel gegaan. ‘S-avonds Midsommer murders; weer een half dorp uitgemoord.

Donderdag een dagje huishouden. De was gedaan en diner voor vrijdag voorbereid. Omdat het  een bewolkte dag was heb ik mijn rekje binnen maar gebruikt om te drogen.    Zoals je ziet was daardoor het speelhoekje voor Emily bezet en kon ik ook geen glas pakken uit mijn moeders hoekkast. Moet ik wachten tot de was droog is. Donderdagavond ga ik mijzelf maar eens verwennen met (zelf) gebakken scholfilet, gekookte aardappels en een lekker sausje. Als ik dan inmiddels weer een glas kan pakken neem ik er een goed glas wijn bij.

Vrijdag een gezellige dag. Miriam heeft geholpen met mijn bed verschonen en de divan beneden opgemaakt, zodat ik daar kan slapen als Kira zondag komt. ‘S-middags heeft Emily helemaal alleen bij opa gespeeld. Een lekker ondeugend kind. Kijk maar op de foto, uit de hand gemaakt. Na anderhalf uur is Miriam haar komen halen en hebben ze samen het gebruikte speelgoed opgeruimd. Wat mij betreft mag ze vaker komen; gaan we naar de speeltuin in het park, of de hond uitlaten bij St. Germain of de Dolmen. Ik noemde dat vroegen met Anne al het heksenbos. Kan je spannende verhalen vertellen.

Vanaf vijf uur waren Dorette en Wim bij me op bezoek. Eerst – uiteraard – het apero daarna gegeten en a het eten een dvd-tje gedraaid waar Willy in voor kwam. Dorette (Zwitserse) is zelf nog niet zo lang weduwe, dus je begrijpt waar we het over gehad hebben. Al met al een geslaagde avond.

We overwegen om een nieuw koor op te richten en hebben afgesproken daarvoor mensen te benaderen (Nico??!).

Vandaag (zaterdag) even dit blog afmaken, de was ophangen en lekker met een boekje in de zon zitten.

Morgen eerst even naar het verjaardagsfeestje van Emily. Ze is maandag jarig, maar voor haar vriendenkring is zondag wel handiger. Kira en ik geven onze cadeaus maandag na schooltijd wel. Daarna moet ik naar naar Girona in Spanje om Kira op te halen. Ik ga een groot gedeelte binnendoor om wat genotmiddelen (tabak, cava en een likeurtje voor mijn schoonmoeder) te kopen en diesel te tanken (€ 1,28).

Al met al een enerverende week.

Volgende week meer.

 

Elke dag wel wat

 

Afgelopen zaterdag naar Jacqueline en Harry in Tourtour vertrokken een rit van 364 kilometer.Heerlijk weer onderweg en een mooie rit, dwars door de Camarque. Eén keer gestopt om te tanken, persoonlijke verzorging en een kop koffie. Dat laatste had in ‘s-morgens gemist, omdat ik wat vroeger dan gewoonlijk Wammes extra lang heb uitgelaten.

Allerhartelijkst ontvangen en ik werd echt verwend. De spanning  die ik van te voren had omdat ik wel voorzag dat een groot gedeelte van de gespreksstof over Willy zou gaan gleed van me af. Natuurlijk kwam ze vaak ter sprake. Mag ook wel want we hebben samen heel veel meegemaakt. Het was echter heel ongedwongen. ‘s-middags heerlijk een glaasje wijn op een terras in het dorp genuttigd en kennis gemaakt met vrienden van Jacqueline en Harry. Een heerlijke dag gehad. Tegen mijn gewoonte is ben ik blijven logeren (heb ik eigenlijk een hekel aan) en ‘s-morgens na het ontbijt weer naar Pépieux vertrokken.

k heb er een vriend voor het leven bijgekregen. Mick. Ik had er gelukkig aan gedacht wat hondekoekjes mee te nemen.Hij had snel door dat ik er meer in mijn zak had.   Na thuiskomst Wammes getrakteerd op een 6 kilometer lange tocht door de wijnvelden bij St. Germain. Al met al een prima weekend gehad, dat me ook weer een stuk op weg heeft geholpen met het verwerkingsproces.

Miriam had extra grondig mijn huisje schoongemaakt en de was gedaan. Ze is extra lang gebleven om Wammes een beetje gezelschap te houden.

Maandag Miriam en Lisa naar het vliegveld gebracht. Ze gingen voor 2 dagen naar Dublin. Verder heb ik maandag naast de vaste activiteiten, heerlijk lui in de zon een boekje ter hand genomen. Het was 22o in de schaduw! En een strak blauwe lucht!

Dinsdag, eerst naar de markt geweest, daarna in bloedhitte mijn nieuwe luik geschilderd. In de schaduw was het 25o.

Ik was net klaar met schilderen -heb ook de deur van mijn buren megenomen – werd ik uit Toulouse gebeld door Louis. De meldde me dat zijn moeder, mijn buurvrouw, is overleden.

Heb maar even gelezen in het zonnetje, daarna snel de schaduw opgezocht. In een enkel T-shirt de hond uitgelaten. Ik zou bijna gaan verlangen naar de hier zo bekende wind.

Even voor mijn VELT- vrienden: Jullie weten hoe gek ik ben op tuinen….in de grond woelen enz. (Maar niet heus). Maar in gedachten met jullie oud voorzitter houd ik toch onze perkjes bij. Op de markt viooltjes gekocht. Ook staat er knoflook op uitkomen en de meeste kruiden (basilicum, tijm enz.) hebben de vorst overleefd.

Woensdag…..een tut dagje. Na  het vaste ochtend ritueel – koffie, toilet, douchen, hond uitlaten – naar Groupama geweest om mijn woonverzekering op te zeggen. Gaat per 14 juni naar de Credit Agricole, daar loopt ook mijn autoverzekering.

Boodschappen gedaan bij G20 ter voorbereiding van het bezoek van Kees a.s. vrijdag. Uiteraard even gekeken op et log van Ellen en Paul  om wat ideeën op te doen om te koken.

Heerlijk op mijn terrasje in de zon gezeten. Vandaag 26o in de schaduw. ‘s-middags behoorlijk eind door de velden met Wammes. Zijn tong hing op zijn voeten en hij heeft thuis een behoorlijke bak water leeg gedronken. Hij trof het, want er was veel kip over van gisteravond. Dus eerlijk delen; hij een extra hapje en ik een pan heerlijke soep – de hele dag staan trekken op het petroleumstelletje.

Miriam is goed teruggekomen uit Dublin. Zo te zien hebben de dames het naar hun zin gehad in het Templebar district.Ze hadden de Guinness-brouwerij bezocht en zo te zien de rest van de dag geproefd.

Midsomer murders gekeken(begrijp niet dat daar nog mensen leven met al die moorden). In ieder geval vind ik de nieuwe Barneby minder irritant dan de vorige.

Donderdag; opnieuw erg warm voor de tijd van het jaar. Twee uur lang met Wammes op stap. Mijn familie 200 meter verder is ziek. Griep..

Vrijdag; vandaag naar de uitvaart van mijn buurvrouw geweest.  Twintig man in de kerk en met moeite een pastor gevonden. Triest hoor….oud worden is niet echt leuk.  Vanaf vandaag is de cour dus uitsluitend mannelijk.

Ik ga nu het avondeten voorbereiden, want Kees is onderweg.

Houdoe.

 Ten slotte als mooie afsluiter: de avondzon in de VAR.

 

 

En zo zwoegen we maar door.

 

 

De eerste zondag in maart  (4) zijn Marjo en Nico Bami komen eten.

Ik had van te voren de basis voorbereid dus hadden we alle tijd om met elkaar te kletsen. We hebben dan ook ruim 4 uur over de lunch gedaan.

Was gezellig. En ze vonden het lekker.

Maandag was ik naar Spanje om boodschappen te doen en te tanken. Scheelt toch € 0,30 per liter. Tabak en drank ook nog altijd aanmerkelijk goedkoper, het loont nog altijd de moeite. Cava (=champagne) gekocht voor mijn gastvrouw en heer a.s. weekend.

Omdat Wammes de hele ochtend alleen was heb ik hem ‘s-middags maar even extra lang uitgelaten bij de Dolmen. Dit is wat we in Nederland Hunebedden zouden noemen. Deze is wel bijzonder groot.

Heerlijk zo’n middag. Aan alles kan je zien dat de lente door breekt. Nog een maand en dan is het hier een explotie van mooie kleuren. Iedereen is opgeruimd en vrolijk dat, zoals het er uit zien, de koude tot het verleden hoort.

De kachel heb ik alleen ‘s-avonds nog maar een enkele keer aan.

Dinsdag zoals altijd marktdag in Olonzac. Groente en vlees gekocht. Op mijn petroleum-stelletje pot au feu (stoofpotje) gemaakt. Genoeg voor een dag of drie.

Woensdag wel een heel bijzondere dag. Willy knipte al sinds ons trouwen mijn haar. Ben dus sinds 1968 nooit meer naar een kapper geweest. Na haar overlijden vertikte ik het dan ook naar de kapper te gaan, met het gevolg dat mijn (klein)kinderen me maar een bejaarde hippie vonden. Miriam heeft derhalve de rol van haar moeder overgenomen en schaar en tondeuse ter hand genomen.

Als je de foto’s voor – en – na bekijkt zie je het gevolg. Ik denk dat ze zin heeft om dit maar eens in het jaar te doen!

De restanten wilde ik bewaren om mijn kussen op te vullen, maar Miriam heeft het toch maar weggegooid. Emily heeft goed geholpen en vond mijn nieuwe coup toch wel mooi. Ik probeer haar Nederlands op peil te houden. Haar eerste taal is Engels en op school Frans, maar ze doet heel erg haar best met mij Nederlands te praten. Heel knap hoe kinderen van die leeftijd zo van taal kunnen wisselen in gezelschap. Als ze veel kletst noem ik haar  in perfect Nederlands: “poepieouwehoer”. Inmiddels krijg ik als antwoord: “poepieouweman”. Ik weet niet van wie ze dat geleerd heeft. Bij elk afscheid zegt ze wel in keurig Brabants “Houdoe”.

Donderdag was een flutdagje. Huis opgeruimd, bonte was gedaan en opgehangen. In de wind kan je er op wachten tot deze droog is. En zo mooi gladgewaaid dat hij zonder strijken de kast in kan.

Vandaag (vrijdag) was het hier in de buurt de warmste plek van Frankrijk (19o). Strak blauwe lucht, dus maar wat extra ver met Wammes gelopen. Vanavond eet ik bij mijn familie 200 mtr. verderop. Is niet alleen gezellig, maar ook praktisch, want morgenochtend vertrek ik naar Jacqueline en Harry in Tourtour (VAR). Ik blijf daar één nachtje logeren. Miriam en Josh passen op Wammes..

Jacqueline en Harry hebben een schitterend huis in de bergen. In 2005 hebben we hier, vlak na de eerste operatie van Willy, een fantastische reünie met de oud collegae van AEGON gehad. Een fantastische timing, want we zaten door Willy’s ziekte aardig in de put. Willy en ik logeerden toen ook in dit huis. Eerste verdieping, een eigen kamer en cabinet.

De club bij elkaar op de eerste avond . Tijdens dat weekend is besloten er een traditie van te maken. Ik denk dat ik weer aan de beurt ben. Eens kijken wanneer iedereen in Nederland is (oktober??).

Volgende week wordt ook een leuke. 16, 17 en 18 maart komt vriend Kees Lagendijk logeren. Ik verheug me er op.

Ik kan niet zeggen dat ik me heb verveeld sinds ik hier ben.

En zo zwoeg ik door:

ik doe regelmatig nog opsporingswerk…

Iedere dag zoek ik mijn bril, mijn gebit, mijn wandelstok, mijn gsm, mijn sleutels, mijn autopapieren enz. enz….. enne Wammes vindt om de een of andere reden altijd mij….meestal om te eten of uit te gaan.

Wordt vervolgd.

Al weer een week voorbij

 

De week begon heel goed met een uitgebreide lunch en testen van gerechten en vooral liquide middelen bij Richard en Rebecca.

Als apero hadden we; Uit Nederland een echte korenwijn uit de vriezer en beerenburgh uit de koelkast. Ook had ik een stuk Old Amsterdam in blokjes gesneden. Richard had diverse Engelse biertjes meegenomen en de betere Engelse kazen. Allemaal even lekker.

Na de lunch, met o.a. een zeer goede sheperdspie werd een 20 jaar oude whisky geserveerd uiteraard op kamertemperatuur. Richard en Rebecca wonen op een mooi origineel chateau  bij de brug in Pépieux.

Naar aanleiding van dit blog waren er vragen omtrent de streek waar Pépieux ligt. Echt in het zuiden van Frankrijk, in de driehoek Beziers, Narbonne en Carcasonne, 45 minuten van de Middellandse zee en 4 km van het Lac de Jouares.

Deze week veel geklutst, o.a. de luiken en de deur van mijn buren blauw geschilderd. Moet nog een keer gedaan worden, want dekte niet in één keer. Ik moet er wel voor zorgen dat ik verf overhoud, want volgende week komt mijn nieuwe voordeur. Zelf ben ik er dan niet, want dan ben ik naar Harry en Jacqueline een nachtje logeren in Tourtour (departement VAR). Het zijn in de loop der tijd goede vrienden geworden. Harry ken ik sinds de fusie AGO-Ennia, nu Aegon.

Met Miram en Josh de schoorsteen geveegd. De kachel trekt weer als een lier.

Verder heb ik tussendoor regelmatig met de hond gewandeld.

Mijn aanspraakje is daarna behoorlijk  moe en ligt tevreden tussen koelkast en bier te maffen.

Donderdagmiddag heb ik bij de ouders van Josh gelunched . Zeer uitgebreid zoals ik van John en Jean gewend ben. Drie gangen met veel vlees en 4 soorten groente. Clive en Maria waren er ook, alsmede een Schotse vriend van hen , Grand. De laatste was voor mij moeilijk te verstaan, vanwege een zwaar accent. Hij woont op een schip in het Canal du Midi.

Al met al een rustig weekje.  En elke avond gewoon in mijn eigen huisje samen met Wammes.

Kaarsje aan voor één van de favoriete foto’s van Willy en mij, met de weerschijn van de kaars, zodat het net is of achter ons ook licht schijnt. Mooi overdrachtelijk vind je niet?

De foto werd in september tijdens mijn verjaardag gemaakt. Vier weken voor haar overlijden. Al weer 4 1/2 maand geleden.

Ik ga nu beginnen met koken, want morgen komen Marjo en Nico lunchen. Komen niet van zo ver; ze wonen in Montseret…..staat ook nog op het kaartje dat je hierboven kunt zien.

Het wordt lente!!! De Amandelbomen staan in bloei.

3 maart 2012. Wordt vervolgd.