Zaterdag met Francois en Odetta naar Minerve geweest. Eén van de laatste vestingen van de Cartharen – in 1210 zijn hier 180 Cartharen op de brandstapel terecht gekomen – . Uitstekend gegeten bij Le Relais du Chantovent (occitaans voor de zingende wind)  Na een rondje lopen in dit middeleeuwse stadje zijn we nog naar Chateau de Beaufort gegaan, waar we konden zien hoe de wijn van 2011 werd gebotteld. Boodschappen gedaan bij “G20″. Als je dit op zijn Frans uit spreekt is het J’ai faim en dat betekent ; ik heb honger. ‘s-Avonds op Belgie2 naar Lindley en Varg Veum gekeken. Het regende, dus binnen was het aangenamer.

Zondag op ons gemak naar het strand bij St.Pierre (Ja ja ook hier Petrus) en een turbo sandwich americain gegeten in de brasserie waar we vaker kwamen (weet je nog Harry en Anette?). Om 6 uur naar Miriam’s nieuwe dak gekeken en van het apero genoten. Ik ben eerder weggegaan om het galgenmaal voor Francois en Odetta te maken. Zij gingen vroeg naar bed om morgen bijtijds naar Helmond (hoe diep kan iemand zakken) af te reizen. Ik heb nog even de film op d’n Belg afgekeken.

Maandag om 6 uur op, koffie met mijn gasten gedronken en uitgezwaaid. Met Miriam de Lidl in Lezignan geplunderd,gelunchd en Wammes bij St.Germain uitgelaten. Was toch wel lekker ondanks het mindere weer. Ik kon lekker mijn kop leeg maken (het is vandaag 7 maanden geleden dat Willy overleed, wat lijkt het nog dicht bij) Heerlijk kippetje, doppertjes en aardappellen voor me zelf gemaakt en bij DWDD van de schoot opgegeten. Na Mathijs vd Nieuwkerk nog een filmpje bekeken…….en dat was mijn eerste maandag zonder gasten.

Dinsdag; slecht weer, regen en storm. Een goede dag om 7 verhuisdozen kleding op te ruimen, of weg te doen. Ik het drie grote zakken die ik niet meer hoef, ik had immers alles dubbel. Miriam gaat kijken of er nog werkkleding voor Josh bij zit en de rest gaat naar de Emmaus. Lekker gevoel dat alles zo weer zijn plek krijgt. De linnenkast is nu redelijk gevuld en mijn slaapkamer redelijk opgeruimd. Als de schuur wat leger is (o.a. de banch voor Mick!) kan ik ook nog dekerstspullen opruimen. Nog 2 verhuisdozen met uitzoek spullen en 2 dozen met fotolijstjes. Een paar gaat Miriam in het nieuwe boven halletje ophangen en de rest ga ik op mijn gemak scannen. Dit moet ik doen vóór de dorpsfeesten, want dan kan Miriam ze op de rommelmarkt (vide grenier) verkopen. Wat schilderijen, waaronder de grote van Jelus Matser opgehangen. staat mooi. Met bloedend hart zoek ik ook wat door Willy bij elkaar verzamelde snuisterijen uit voor verkoop op de vide-grenier. Fransen zijn er gek op. Glaasje wijn bij mijn familie 200 mtr verderop gedronken. Filmpje gekeken en gewoon weer boven in mijn eigen bed geslapen (kamer is nu opgeruimd!).

Woensdag met Miriam en Emily naar Narbonne  geweest. Bij de Conforama een ijskastnaar mijn zin gekocht. D.w.z. onderop een vriesgedeelte met laden en op ooghoogte de koelkast. Ik hoef dus niet meer te bukken. Mijn oude koelkast gaat naar de gezamenlijke  individuele wijnboeren, die zich tijdens de dorpsfeesten in juni presenteren. Komt dus goed uit want dan ligt het nog vers in hun geheugen en dat levert altijd een aardige avond voor me op. Trouwens mijn schoonzoon staat achter de bar. Daarna naar de Carrefour, waar ze te veel speelgoed hebben. Ik was elke keer Emily kwijt. Enfin, alle fourage is binnen voor zeker een week. ‘s-Middags de was (logeerbed) gedaan. Door het mooie weer – zon en wind – was dit met een uur droog en gestreken. Ondertussen Wammes maar weer eens in de wijnvelden laten hollen. Ik heb heerlijk gegeten; Gésiers (eendenmaagjes) gebakken en op  een heerlijke salade; buiten veldsla, koude aardappel en doppertjes met een eigen gemaakte dressing aangemaakt. Ik was trots op mezelf. Lekker glaasje rosé uit Ventenac er bij…..wat wil een mens nog meer? Ik word al een echte huisman.

Donderdag heeft Miriam het huis een meer dan goede beurt gegeven. Alles ziet er weer spik en span uit. Ondertussen heb ik de hond uitgelaten – of hij mij? – en in Olonzac eiken vernis gekocht voor de tafel. Na hem goed schoongemaakt te hebben een eerste keer in de lak gezet. Moet denk ik 4 keer. Voorlopig maar van de schoot eten! Het is weer schitterend weer en daarom is het tussen verf beurten goed relaxen in op mijn overheerlijke terras. Onverwacht kwam rond etenstijd Gilles de fotograaf. We kennen hem en zijn vrouw Michelle al meer dan 30 jaar. Michelle was naar Bretagne, waar ze vandaan komt. Dus wat doe je dan….mee laten eten. Een preitaart, met creme fraiche, brebis en doppertjes is zo gemaakt.

Vrijdag; Het is zulk heerlijk weer dat ik denk maar eens een rustdag in te lassen. Lekker met een boekje in de tuin. Tot 16 uur, want dan moet ik richting Carcasonne om Arjan en Mirthe van het vliegveld te halen. Ze logeren bij Miriam. Hoe dat gegaan is lezen jullie volgende week wel.

Ik las op internet een aardig stukje over een initiatief van een aantal Amsterdamse bedrijven. Ik ben weer verschrikkelijk trots op mijn geboortestad. Kijk maar!