Ja het klopt; ik heb een tijdje niet geschreven. Dit had twee redenen;
1. Zo langzamerhand wist iedereen wel dat ik de hond uit laat en redelijk goed voor me zelf zorg, dus die verhalen werden herhalingen van zich zelf en
2. eigenlijk heb ik vanaf mei tot afgelopen zaterdag alleen maar bezoek heb gehad.
Voor het eerst weer een leeg terras
Heel gezellig, maar zelf kom je nergens meer aan toe. En dus ook niet aan schrijven (hooguit zo nu en dan voor mezelf). Gisteren heb ik maar eens door mijn eigen huisje gelopen en alles opnieuw verkend en op me in laten werken. Ja mijn huisje bevalt me wel en ik blijf hier dus lekker wonen. Maar zoals dit jaar doe ik het niet meer. Leuk als ik zo nu en dan iemand op bezoek krijg, maar zelf moet ik ook door gaan met mijn eigen leven. En zo nu en dan is het wel fijn het hele huis en mijn terrasje voor mezelf te hebben met mijn pijp en een glaasje wijn. HEERLIJK. Ook mijn eigen bed voelt weer als een warm bad en verschilt heel veel van de divan waar ik bijna de hele zomer op sliep.
Mijn verjaardag heb ik met een aantal vrienden uit Gemert en Edam gevierd. De eerste zonder Willy. Het was heel dubbel…..
verjaardags diner aan het meer
aardige vrienden, maar met een gevoel van gemis. Ook deze verjaardag is weer achter de rug, 66 jaar inmiddels en 11 maanden weduwnaar.
Van 2 tot 9 oktober komen Stefan en Henk, oude schoolvrienden van Miriam, hier slapen, maar daar heb ik absoluut geen last van. Zij komen met Ryanair naar Carcasonne (Carca) en huren een auto. Eigenlijk komen ze alleen maar slapen, gaan hun eigen gang en zullen wel veel met Miriam optrekken. Daarna heb ik volledige rust en kan ik me voorbereiden op de winter. Josh komt nog wat aanpassingen aan mijn keuken doen en een extra pijp door de schoorsteen trekken. Daarna ben ik zo ongeveer klaar met mijn huis.
Wel zal ik zo nu en dan naar Gemert terug gaan. Hoewel het nu weer bewoond is, zal ik toch zo nu en dan wat onderhoud aan huis en tuin moeten plegen en communiceren met de makelaar waar de Oudestraat te koop staat. Misschien dat ik hem wel een tijdje uit de verkoop haal in de hoop en veronderstelling dat de huizenmarkt wel zal aantrekken. N.b. Ik geef het huis niet weg en ga zeker niet nog lager in de prijsstelling (prijs van de bouwgrond) zitten.
Ook ga ik zo nu en dan terug om de contacten te onderhouden met (schoon-) familie en vrienden. Heel gek, maar inmiddels heb ik via dit blog een innig (mail) contact met mijn nicht Petra en haar dochter Astrid. Ik heb dan ook afgesproken voor een afspraak te bellen als ik in Nederland ben. Ik heb ook nog één keer op me genomen spullen (wijn enz.) bij mijn logees af te leveren. Ook hoop ik gelegenheid te hebben mijn “oude” vriend Antoine te bezoeken die op dit moment worstelt met zijn gezondheid. Kortom genoeg op het programma.
Uiteraard vergeet ik de vaste vriendengroep in Gemert niet. We kunnen altijd een keeer bij elkaar komen in de kroeg (de Oudestraat is er minder geschikt meer voor).
Jullie zullen van me blijven horen……..MAAR ALLEEN ALS IK IETS ZINVOLS TE MELDEN HEB.
Salut!
Ha die Peter,
Af en toe lees ik je blog. Fijn dat het goed met je gaat, ondanks de “allein-gang”. Speel je nog trekzak ?. Ik ben met 75 antieke accordeons e.d. (allemaal spelend) uitverzameld. Mijn vriend de restaurateur doet trouwens alleen nog antieke klokken. Ik houd m’n kunstgeschiedenis een beetje bij en mede daarom hebben we steeds meer interesse in Zuid Frankrijk. Ook om gezondheids-redenen voor Jolien denken we Normandie te gaan verruilen voor richting Perpignan. Catalogne Française/Rousillon. Met een jaar of twee willen we St. Martin verkopen. Voor dit moment all the best en ongetwijfeld tot ziens. Jaap/Jacques/Jaco/Giacomo/Jaime.
Afhankelijk waar we zijn.
Peter,
Een veelgehoorde klacht is dat mensen na een overlijden amper nog bezocht worden omdat de omgeving zich geen raad weet met de nieuwe situatie.
Daar heb jij in ieder geval geen last van gehad en dat is je in dit eerste jaar ongetwijfeld een grote steun voor je geweest.
En wanneer je eens nix te doen hebt, dan kan je alle gerechten nog eens opsommen, maar dan met een Franse naam. Dan is het voor ons lezers toch weer iets nieuws.
Het ga je goed daar.